دانش آموخته کارشناسی‌ارشد علوم و مهندسی محیط‌زیست، دانشگاه تهران.
چکیده
خشکسالی از مهمترین مخاطرات طبیعی و ناشی از ناهنجاری‌های اقلیمی است. مدت زمان ماندگاری خشکسالی ممکن است از ماه تا سال متغیر باشد؛ از این رو با پایش و ارزیابی خشکسالی میتوان خسارات ناشی از آن را کاهش داد. در این مقاله، به بررسی وضعیت خشکسالی شیراز با استفاده از داده‌های بارندگی در بازه زمانی 1370 تا 1399 و نرم افزار DIP به صورت سالانه پرداخته شده است. نتایج شاخص PNI در سال‌های 1372، 1375، 1378، 1379، 1381، 1386، 1387، 1389، 1393 و 1396 وضعیت خشکسالی را نشان می‌دهد. همچنین وضعیت خشکسالی براساس شاخص‌هایSPI ، ZSI، CZI مشخص و توصیف گردید. این شاخص‌ها به گونه‌ای با یکدیگر همخوانی داشتند که براساس شاخص‌های نامبرده نتایج نشان می‌دهد که در شیراز، سال 1387 شدیدترین خشکسالی در بازه زمانی مورد نظر اتفاق افتاده است. در این سال میزان بارندگی سالانه 22/104 میلیمتر بوده است. سال‌های 1372 و 1396 نیز خشکسالی با وضعیت نسبتاً کمتری نسبت به 1387 اتقاق افتاده است.
)