گروهدمحیط زیست، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران
چکیده
با وجود تاثیرات اندک طبیعتگردی بر روی مناطق حفاظت شده و گونههای حیات وحش، در صورت مدیریت نادرست گاهی شاهد اثرات زیانبار این نوع از صنعت بر روی گونههای حیات وحش نیز میباشیم. گردشگری مبتنی بر طبیعت و طبیعتگردی هر دو از فعالیت‌های بسیار محبوب و پرطرفدار می‌باشند، که سالیانه درآمدی به ارزش میلیون‌ها دلار در سال را تولید میکنند. همچنین هر ساله بر میزان تولید ناخالص طبیعتگردی در دنیا افزوده میشود. بااین‌حال، تعاملات میان حیات‌وحش و انسان، حتی زمانی که رفاه جانوران در نظر گرفته میشود، اغلب رفتار جانوران را تغییر می‌دهد. به عنوان مثال غذا دادن به آنها ممکن است پرخاشگری را در بین آنها افزایش داده و موجب زخمی شدن و نزاع بین افراد آنها نیز شود. تغذیه دستی گونهها و به خصوص گونههای طعمه موجب تغییرات رفتاری و عادت کردن غیر متعارف گونهها جانوران به خطراتی که میتواند بقای آنها را تهدید نماید، میشود. وابستگی مالی مناطق حفاظت شده به حضور گردشگران برای بازدید از مناطق باعث آسیب پذیر شدن مناطق گونه های موجود در آنها بخصوص گونههای در خطر انقراض میشود. به طوری که به ایجاد یک رکود در بازار گردشگری خطر از دست دادن گونهها به شدت افزایش خواهد یافت. لذا برقراری توازن و تعادل مدیریت شده بین وابستگی یا عدم پذیرش گردشگران در مناطق حفاظت شده ایجاد شود تا بتوان از آسیبهای احتمالی هر دو طیف رفتاری در امان بود.
)
)