صنعت سیمان یکی از مصرف کنندگان مهم انرژی در بخش صنعت می باشد. به طوری که برای تولید هر تن سیمان 4 گیگا ژول انرژی مصرف می‌شود. باتوجه به تولید و مصرف سیمان، این صنعت هم از طریق فرایند تولید و هم مصرف انرژی (حرارتی و الکتریکی) سبب آلودگی هوا می‌شود، اما امروزه نگرانی از تأثیر انتشار دی اکسید کربن انسان ساخت بر پدیده گرمایش جهانی افزایش یافته است. از این رو که صنعت سیمان بزرگترین منتشرکننده دی اکسیدکربن در بخش صنعت می‌باشد، لذا مطالعه برای کاهش اثرات زیست محیطی سیمان، دارای اهمیت به سزایی است. این مقاله مروری بر تحقیقات انجام شده در زمینه ارزیابی چرخه حیات سیمان داشته است. به طور کلی نتایج این مرور نشان می‌دهد که یکی از روش‌های کاهش اثرات زیست محیطی، ارزیابی چرخه حیات سیمان است و طبق نتایج حاصل بهبود سیمان‌های مخلوط، پتانسیل بیشتری در کاهش گرمایش جهانی نسبت به سیمان پرتلند معمولی داشته است و با کاهش تقاضای تولید کلینکر (از طریق جایگزینی)، در مقابل، اثرات زیست محیطی محصول نهایی سیمان نیز کاهش می‌یابد.
)