فهرست چهل گونه پرنده با اولویت بالا حفاظتی در ایران

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 گروه محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران گروه پژوهشی بوم شناسی و حفاظت فلات ایران، انجمن زیست محیطی البرز

2 گروه محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران

3 اداره کل حفاظت محیط زیست استان گیلان

4 اداره کل حفاظت محیط زیست استان خراسان رضوی، مشهد

چکیده

اولویت بندی زیستگاه ها و گونه ها برای حفاظت یک ابزار کارآمد برای زیست شناسان حفاظت به شمار میرود. در مقاله حاضر فهرست 40 گونه پرنده با اولویت بالای حفاطتی ایران که توسط انجمن جانورشناسی لندن منتشر شده ارائه میشود. این انجمن با استفاده از روشی مرسوم به EDGE پرندگان جهان را برای حفاظت اولویت بندی نموده است، این روش بر پایه ترکیبی از وضعیت حفاظتی گونه­ها در IUCN و تمایز تکاملی Evolutionary Distinctiveness است.  هدف مقاله حاضر تاکید بر این نکته است که برخی گونه ها به دلیل تمایز تبارشناختی بالایی که دارند دارای اولویت بالاتری برای حفاظت هستند، و این مهم فارغ از وضعیت حفاظتی گونه ها در فهرست سرخ IUCN است. برای مثال در میان 40 گونه پرنده با اولیت بالای حفاظتی در ایران تنها سه گونه (5/7 درصد از گونه ها ) خروس کولی دشتی، درنای سیبری و دال پشت سفید وضعیت حفاظتی بحرانی دارند، و 50 درصد آنها در وضعیت حداقل نگرانی قرار دارند. این موضوع نشان میدهد تمرکز کردن روی گونه های با طبقه تهدید بحرانی در برخی مواقع میتواند سبب از دست رفتن بخش ارزشمندی از تنوع زیستی از جنبه تکاملی شود.  نگارندگان مطالعات مختلف در حیطه تاریخ طبیعی و انجام اقدامات فوری برای این 40 گونه را پیشنهاد می کنند.

چکیده تصویری

فهرست چهل گونه پرنده با اولویت بالا حفاظتی در ایران

کلیدواژه‌ها

موضوعات


اولویت بندی زیستگاه ها و گونه ها برای حفاظت یک ابزار کارآمد برای زیست شناسان حفاظت به شمار میرود. در مقاله حاضر فهرست 40 گونه پرنده با اولویت بالای حفاطتی ایران که توسط انجمن جانورشناسی لندن منتشر شده ارائه میشود. این انجمن با استفاده از روشی مرسوم به EDGE پرندگان جهان را برای حفاظت اولویت بندی نموده است، این روش بر پایه ترکیبی از وضعیت حفاظتی گونه­ها در IUCN و تمایز تکاملی Evolutionary Distinctiveness است.  هدف مقاله حاضر تاکید بر این نکته است که برخی گونه ها به دلیل تمایز تبارشناختی بالایی که دارند دارای اولویت بالاتری برای حفاظت هستند، و این مهم فارغ از وضعیت حفاظتی گونه ها در فهرست سرخ IUCN است. برای مثال در میان 40 گونه پرنده با اولیت بالای حفاظتی در ایران تنها سه گونه (5/7 درصد از گونه ها ) خروس کولی دشتی، درنای سیبری و دال پشت سفید وضعیت حفاظتی بحرانی دارند، و 50 درصد آنها در وضعیت حداقل نگرانی قرار دارند. این موضوع نشان میدهد تمرکز کردن روی گونه های با طبقه تهدید بحرانی در برخی مواقع میتواند سبب از دست رفتن بخش ارزشمندی از تنوع زیستی از جنبه تکاملی شود.  نگارندگان مطالعات مختلف در حیطه تاریخ طبیعی و انجام اقدامات فوری برای این 40 گونه را پیشنهاد می کنند.