Document Type : Review
Author
Environment, nutural resurse faculty, university of Tehran
Graphical Abstract
Main Subjects
در سال های اخیر، نگرانی دربارهی خطرات ایجاد شده به وسیله علفخواران یا کمبود درختان جوان در جنگل افزایش یافته است. تعدادی از این مشکلات می تواند به تغییر در جمعیت های سمداران نسبت داده شود. گوزن در مناطق معتدل برای 100-200 سال به طور پیوسته افزایش یافته است و این افزایش می تواند با بسیاری از برنامه های احیای جنگل ارتباط داشته باشد. امروزه فسیل های ثبت شده علفخواران بزرگ نشان دهنده حضور آنها در مناطق معتدل آسیا و آفریقا است. علفخواران شامل اجداد خوک خرطوم دراز، اسبها و اسب آبی و اخیرا تعدادی از پستانداران خرطومدار (فیلها و ماموتها) و سم شکافته ها (گاو، گوزن، کرگدن ها و زرافه) که تقریبا بعد از دوره ایوسن حضور داشته اند، با گونه های پراکنده در محیط های جنگلی پیوند یافته اند. آخرین علفخوران بزرگ تقریبا 1100 سال قبل ناپدید شدند. توزیع گاومیش کوهاندار آمریکایی در اروپا و آمریکای شمالی حضور مهیجی داشت و گاو وحشی منقرض شد.